cukry proste

См. также в других словарях:

• prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …   Słownik języka polskiego

• cukier — m IV, D. cukierkru, Ms. cukierkrze; lm M. cukierkry 1. blm «słodka, krystaliczna substancja, produkt o dużej wartości kalorycznej, otrzymywany z buraka cukrowego lub trzciny cukrowej» Drobny, gruby, miałki cukier. Cukier kryształ. Cukier w… …   Słownik języka polskiego

• złożony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.) złożony w użyciu przym. 1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę» Cząsteczki, mechanizmy złożone. ∆ Węglowodany …   Słownik języka polskiego

• wielocukier — m IV, D. wielocukierkru, Ms. wielocukierkrze; lm M. wielocukierkry chem. wielocukry «cukry złożone, np. skrobia, glikogen rozpadające się w wyniku hydrolizy na cukry proste (monosacharydy) lub ich pochodne; rozpowszechnione w przyrodzie spełniają …   Słownik języka polskiego

• aldoza — ż IV, CMs. aldozazie; lm D. aldozaoz chem. aldozy «cukry proste zawierające grupę aldehydową» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

• inwersja — ż I, DCMs. inwersjasji; lm D. inwersjasji (inwersjasyj) 1. chem. «rozszczepienie cukru złożonego na cukry proste za pomocą enzymów lub innych czynników» 2. film. «proces laboratoryjnej obróbki taśmy filmowej polegający na chemicznym odwróceniu… …   Słownik języka polskiego

• ketoza — ż IV, CMs. ketozazie; lm D. ketozaoz chem. ketozy «cukry proste zawierające grupę ketonową; do najbardziej znanych należy fruktoza» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• monosacharyd — m IV, D. u, Ms. monosacharydydzie; lm M. y chem. monosacharydy «wielowodorotlenowe aldehydy lub ketony zawierające 3 10 atomów węgla w cząsteczce; bezbarwne, bezwonne, krystaliczne substancje, rozpuszczalne w wodzie, często o słodkim smaku; cukry …   Słownik języka polskiego

• białko — n II, N. białkokiem; lm D. białkołek 1. «przezroczysta część ptasiego jaja otaczająca żółtko» Ubić pianę z białek jaj kurzych. Zrobić lukier z białka. 2. «część gałki ocznej otaczająca tęczówkę» Zaczerwienić się aż po białka oczu. 3. biol. chem.… …   Słownik języka polskiego